آن صدای «تقِ» دلنشین بازوبسته کردن گوشی‌های تاشوی قدیمی و لذت انجام همین حرکت ساده را به‌خاطر دارید؟ سامسونگ با سری گلکسی فلیپ، دقیقا روی همین حس نوستالژیک دست گذاشت و آن را به دنیای گوشی‌های هوشمند آورد؛ اما راستش را بخواهید، چند سالی بود که کره‌ای‌ها در زمین ساخته‌ی خودشان، در برابر رقبای جسورتری چون موتورولا با تاشدنی‌هایی مجهز‌به نمایشگرهای بیرونی بزرگ و کارآمد، به تماشاچی تبدیل شده بودند.
- طراحی: توازن ظرافت و استحکام
- نمایشگرها: بلوغِ Flex Window
- دوربین: معمولی، تکراری و بی‌رمق
- گالری عکس‌های روز و شب زد فلیپ ۷
- عملکرد: بازگشت اعتبار از دست‌رفته اگزینوس؟
- نرم‌افزار و رابط کاربری: DeX و دیگر هیچ!
- جمع‌بندی: زیباترین فلیپ سامسونگ ارزش خرید دارد؟
بگذریم که به جز خوره‌های تکنولوژی و افراد خاص‌پسند، کمتر کسی حاضر بود برای گوشی تاشو با سخت‌افزاری ضعیف‌تر، به‌اندازه‌ی یک گوشی استاندارد لوکس، هزینه کند.
حالا به‌نظر می‌رسد که دوران «جاماندگی بی‌خیال» سامسونگ به سر آمده؛ گلکسی زد فلیپ ۷ فراتر از یک به‌روزرسانی ساده، جوابی دندان‌شکن به تمام منتقدان است؛ سامسونگ با تاشدنی جدید خود نه‌تنها به بازی برگشته، بلکه می‌خواهد تاج‌وتختش را هم پس بگیرد.
برگ برنده‌ی اصلی کره‌ای‌ها در این نبرد، نمایشگر بیرونی ۴٫۱ اینچی است که تقریباً تمام جلوی گوشی را پوشانده و نسل‌های قبلی را به گجت‌های عهد بوق تبدیل کرده! اما آیا این تغییرات بنیادین طراحی و نمایشگر بالاخره همان فرمول برنده‌ای است که می‌تواند گوشی‌های تاشو را از یک گجت خاص و پردردسر به انتخاب اول بسیاری از ما تبدیل کند یا سامسونگ برای شکستن طلسم تاشدنی‌هایش هنوز به تغییرات بیشتری نیاز دارد؟
طراحی: توازن ظرافت و استحکام
به‌عنوان فردی که شاهد روند تکامل فلیپ از نسل چهارم بوده‌ام، باید بگویم که گلکسی زد فلیپ ۷ حالا شبیه یک دوست قدیمی شده که بسیار کامل‌تر، پخته‌تر و خوش‌استایل‌تر شده است.
