یک کاوش نجات‌بخش بزرگ در کایزراوگست، شمال سوئیس، یک جاده رومی قابل توجه با ایوان‌های بلند، در کنار تدفین‌های نوزادان و مجموعه‌ای از مصنوعات جذاب، از جمله یک مجسمه پلنگ برنزی بسیار نادر، را آشکار کرده است.
مجله اینترنتی باستان شناس: این اکتشافات نگاهی اجمالی و جذاب به زندگی روزمره و برنامه‌ریزی شهری آگوستا رائوریکا، یک سکونتگاه رومی مهم که در سال ۴۴ پیش از میلاد تأسیس شد و به عنوان سالم‌ترین شهر رومی در شمال آلپ شناخته می‌شود، ارائه می‌دهد.
این کاوش گسترده که توسط اداره باستان‌شناسی کانتون آرگاو بین ماه مه ۲۰۲۴ و مارس ۲۰۲۵ انجام شد، به دلیل یک پروژه ساختمانی در شرف وقوع، شامل توسعه دو قطعه زمین که قبلاً توسعه نیافته بودند، برای مسکن چند خانواری، ضروری بود. این مکان که در پایین شهر باستانی آگوستا رائوریکا واقع شده است، به دلیل نزدیکی به یک گورستان شناخته شده مربوط به اواخر دوران روم، برنامه‌ریزی دقیقی را که با بررسی‌های ژئوفیزیکی قبلی در سال‌های ۲۰۱۹، ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ انجام شده بود، ایجاب کرد. این کار پیش از کاوش، باستان‌شناسان را قادر ساخت تا تلاش‌های خود را به صورت استراتژیک هدف‌گذاری کنند، حتی امکان ایجاد تغییراتی در طرح حفاری برای حفظ گورستان‌های اواخر دوران روم در نزدیکی را فراهم کرد.
جاده رومی کشف‌شده، با عرض تقریبی ۱۳ فوت (نزدیک به ۴ متر)، شواهدی از بازسازی‌های متعدد در طول زمان را نشان می‌دهد. این جاده که در دو طرف آن نهرهای زهکشی و رواق‌های ستون‌دار قرار دارد، تصویر روشنی از زیرساخت‌های رومی و طراحی شهری پیچیده ارائه می‌دهد. کاوش‌ها همچنین انبارهای دو ساختمان مجاور را آشکار کرد که به عنوان خانه‌های نواری – خانه‌های باریک مشرف به جاده، یک سبک معماری رایج در استان‌های شمال غربی روم – شناخته می‌شوند. چیدمان این خانه‌ها نشان‌دهنده سهولت دسترسی به گذرگاه است و اهمیت جاده را در بافت جامعه برجسته می‌کند.
جالب اینجاست که حیاط‌های پشتی این خانه‌های باریک، در کنار چندین محل دفن نوزادان، دارای چاه‌های سنگی بودند که گمان می‌رود توالت یا انباری بوده‌اند. این رسم که به دلیل میزان بالای مرگ و میر کودکان در دنیای روم رایج بود، باعث می‌شد نوزادان متوفی اغلب به جای گورستان‌های رسمی، در خانه خانوادگی خود به خاک سپرده شوند که نشان‌دهنده ملاحظات عملی و مراقبت خانوادگی است.
دوره سکونت در این محله به اواخر قرن اول تا سوم میلادی برمی‌گردد، و فعالیت‌های بعدی رومی‌ها در آن با سکه‌های متعدد و یافته‌های انفرادی نشان داده شده است. در میان اکتشافات متنوع، چندین مورد به دلیل نادر بودن و اهمیتشان برجسته هستند. یک مجسمه برنزی کوچک از یک پلنگ، یک ظرف ساخته شده از (نوعی سنگ آتشفشانی) و یک حلقه دوک شیشه‌ای موزاییکی، بینش‌های منحصر به فردی از زندگی شخصی، اعمال مذهبی و صنایع دستی ساکنان آگوستا رائوریکا ارائه می‌دهد. چنین یافته‌هایی معمولاً یافت نمی‌شوند، و این امر این اکتشافات را به ویژه ارزشمند می‌کند.
کاوش «شورمات» به عنوان اولین پروژه کاملاً مستند دیجیتالی اداره باستان‌شناسی ایالت آرگاو، نقطه عطفی برای این اداره محسوب می‌شود. با استفاده از روش‌های نوآورانه، تمام یافته‌ها به صورت دیجیتالی در محل ثبت شدند و داده‌ها مستقیماً وارد یک پایگاه داده شدند. این رویکرد، مستندسازی فوق‌العاده دقیق و کارآمد را تضمین کرد و معیار جدیدی را برای تلاش‌های باستان‌شناسی آینده، احتمالاً در سراسر ایالت‌های مختلف، تعیین نمود.
تکمیل موفقیت‌آمیز این حفاری، درک ما از طرح شهری و زندگی روزمره در شهر سفلی کایزرآگست در دوران روم را به طور قابل توجهی افزایش داده و اهمیت آگوستا رائوریکا را به عنوان دریچه‌ای به طرز چشمگیری حفظ شده به دنیای روم در شمال آلپ، بیش از پیش تثبیت کرده است.
